ไม่จำเป็นต้องเป็นผู้ใหญ่ตลอดเวลา

ตอนเป็นเด็ก คิดเสมอว่า อยากเรียนจบเร็ว ๆ อยากมีเงินของตัวเอง เบื่อจะขอจากผู้ใหญ่ และเบื่อกฏบ้าบอในโรงเรียน

จะได้ทำอะไรและได้อะไร ตามใจอิสระได้เสียที

แต่เมื่อชีวิตผ่านมาหลายวงรอบจน 40 กว่าปี ก็พบว่า การดูแลอิสระของชีวิตที่เคยละเมออยากได้ .. เหยยย "มันไม่ง่ายเลย" หวะ

อิสระต้องแลกมากับความรับผิดชอบ อำนาจในชีวิตของเราก็ใช่จะใช้เสรีทุกอย่างตามใจได้

สมองต้องกรองทั้งฝั่งเหตุผลและอารมณ์ตลอดเวลา จะใช้ฝั่งใดมากเกินไปไม่ได้

สถานะคำว่า "โตแล้ว" มันค้ำคอให้เราต้องวิ่งอยู่ในสนามแข่ง

ออกจากสนามก็ไม่ได้แปลว่าแพ้ แต่ก็แค่กลายเป็นคน "ไร้ค่า" ตามมาตรวัดสังคม.

นึกถึงสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ คือ กลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง ความรับผิดชอบมันไม่เยอะ

แต่ผมนึกถึงสิ่งที่เป็นไปได้ คือ เหลือพื้นที่ให้หัวใจ มีเด็กเล็ก ๆ คอยมองโลกที่มีการระบายสีให้น้อยที่สุด

ขอบคุณที่มีคนคิดเรื่องเดียวกัน จนถึงกับแต่งเป็นเพลงให้คุณบอย-ตรัยร้องขึ้นมาครับ
. . . . . . . . . . . . . .

ขอพื้นที่เล็ก ๆ
https://youtu.be/ROBlEHXcfqw

" ไม่จำเป็นต้องเป็นผู้ใหญ่ตลอดเวลา "

ติดตามสรรสาระเต็ม
นายแทม ดอทคอม